Dag 2 van Tom Sleeuwaert met familie op Canel

Zo 31 juli 2011 – The big splash

Het tweede deel van onze reis zal geheel anders verlopen dan het eerste gedeelte. Er zijn geen grote steden meer die op het programma staan, alleen nog kleine bastidestadjes. ‘Bastidedorpjes’ zou nog meer typerend zijn, gezien de beperkte oppervlakte en de weinige straten.

Tussen de oneindige zonnebloemvelden glooien we door het landschap naar Pujols. Een onooglijk pittoresk dorpje waar op zondagochtend een marktje georganiseerd wordt door al wie in de buurt van het dorp iets verbouwt, teelt of kweekt: fromagisten, pouletisten, vinisten, légumisten, ailisten, painisten(niet te verwarren met pianisten) en foiegrasisten.

De auto ruikt heerlijk naar ons basilicumstruikje wanneer we het domein rond de vierkantshoeve oprijden. Net iets anders dan de javelgeurige dennenboompjes die aan achteruitkijkspiegels bungelen en je smaak- en reukzin compleet om zeep helpen.

Het azuurblauwe zwembad is de hit van de namiddag. De vorige zwembadnamiddag heb ik deels gemist omdat ik toen de omgeving van onze vorige gite op vinologisch vlak onveilig maakte. Deze keer mag ik bevoorrecht getuige zijn van de zwembadkunsten van Rune en Finn. Tegen een eindeloos decor duikt de een na de ander het diep in, en opnieuw, en opnieuw, … Even later komen ook de Nederlandse buren van de andere gite, samen met Elsbeth en haar kinderen Oscar en Luc voetje per voetje het toch nog redelijk koude water in. Rune en Finn duiken, om het goede voorbeeld te geven, op hetzelfde moment nog even met een grote splash het water in.

Oscar (7) en Luc (9) zijn ondertussen drietalig: een Nederlandse moeder, een Engelse vader en een Franse school zorgen ervoor dat ze vlot switchen van de ene naar de andere taal.

Voor mij een droom. Ik heb nooit op een degelijke manier Frans of Engels leren gebruiken als omgangstaal, niet mondeling en al zeker niet schriftelijk. Duizenden woorden uit de Léxique Thématique, een thematisch opgezette woordenlijst Nederlands-Frans met uit het hoofd te blokken voorbeeldzinnetjes, heeft quasi mijn volledige middelbareschoolloopbaan achtervolgd. Ik heb het boek ritueel begraven in de tuin na mijn laatste examen. Ik haalde vlotjes mijn punten voor de woordenschattestjes, maar denk je dat ik zelfs nog maar een basis aan mondeling Frans heb geleerd? Pas de chemin! Enfin … no way! Voor Engels was het al niet veel beter, al is die taal een stuk gemakkelijk te hanteren gezien de veramerikaniseerde wereld waarin we leven. Duits was helemaal een lachertje. Ik kan me geen enkele kleine toets, grote toets of zelfs proefwerk herinneren waarop ik niet exact 80 % haalde. Toch kan ik met de beste wil van de wereld geen enkele zin in het Duits verklanken zonder op Jean-Marie Pfaff te gelijken, en het erge is dat ik het zelfs nooit gekund heb, ondanks die afgeronde 80,0 op 100.

Omdat we op algemeen kidsverzoek de middag hebben doorgebracht in een Mac Donald’s in de buurt van Pujols, is de avondmaaltijd sober. Alleen dagverse producten van de markt op een ondertussen bijna versteend brood. Toch zijn de smaken voortreffelijk. Combineer een keer geitenkaas met vijgenconfituur of met een combinatie van tomaatjes, zachte uitjes en basilicum. Met kookkunst heeft het niets te maken, wel met savoir-vivre. Toch één Franse uitdrukking die ik beheers.

Bij het dagelijks schrijven van dit reisverslag, zet ik voor het eerst de top 100 van Klara als achtergrondmuziek op. Want ook over de internetverbinding valt niet te klagen.